Next: Udzielanie pomocy w konkretnych wypadkach
Up: Udzielanie pierwszej pomocy
Previous: Zasady ogólne
Wstrząs pourazowy
Wstrząs pourazowy jest zespołem zaburzeń pracy organizmu pod wpływem
silnego urazu. Objawia się on poważnym spadkiem ciśnienia tętniczego,
co prowadzi do niedotlenienia tkanek i ogólnego załamania sił życiowych
całego organizmu. Wstrząs jest najczęściej spowodowany silnym urazem
połączonym z utratą dużej ilości krwi i osocza (krwotoki,
zmiażdżenia, duże złamania, oparzenia). Wstrząs jest zawsze bardzo
niebezpieczny, a występowanie na spływie takich okoliczności, jak
wychłodzenie organizmu, czy duża odległość od pomocy medycznej,
jeszcze to zagrożenie zwiększają. Wstrząs objawia się najczęściej
wstępnym podnieceniem (bezpośrednio po urazie), po którym chory staje
się otępiały i obojętny wobec otoczenia. Tętno przyspiesza,
ale jest słabo wyczuwalne. Na skutek spadku ciśnienia krwi może
dojść do zniesienia reakcji źrenic na zmianę oświetlenia.
Skóra blednie i sinieje. Temperatura ciała obniża się, chory może
pokryć się tzw. ,,zimnym potem". Szczególnie brak reakcji na światło,
rozszerzenie źrenic świadczy o sytuacji bardzo poważnej -- niedokrwieniu
mózgu.
Bardzo istotne jest aby nie dopuścić do powstania wstrząsu, który jest
poważnym zagrożeniem dla ofiary wypadku. Dlatego w każdej sytuacji, kiedy
możemy się spodziewać wstrząsu (szczególnie po silnych krwotokach
i oparzeniach), należy zadbać o zapewnienie choremu poczucia
bezpieczeństwa (nie zostawiać go samego!), spokoju, ciepła i opieki.
Chorego w stanie wstrząsu należy ułożyć możliwie płasko,
ewentualnie z uniesionymi do góry nogami. Należy zapewnić mu spokój,
ciepło (okrycie), ciepłe napoje (herbatę). Absolutnie nie podawać
alkoholu! Należy wezwać karetkę -- najlepiej reanimacyjną, lub
jak najszybciej starać się dostarczyć chorego do szpitala.
Next: Udzielanie pomocy w konkretnych wypadkach
Up: Udzielanie pierwszej pomocy
Previous: Zasady ogólne
2000-03-13