next up previous
Next: Zaklinowania Up: Spłynięcie Previous: Wywrotka i kabina

Pomoc

Zależy on oczywiście od liczby i fachowości osób ubezpieczających. Jeżeli jest tylko jedna osoba, to w zasadzie ma ona cztery możliwości.

1. Rzucenie rzutki (Rys. 3.14).
Zalety: szybkie i stosunkowo pewne, bez ryzyka dla ratującego.
Wady: tonący musi zauważyć i uchwycić linę.

Rys.: Ratowanie tonącego w odwoju: rzucenie rzutki
\includegraphics[width=.75\hsize ]{o1.eps}

2. Uwiązanie kajaka lub kamizelki na linie i użycie jej jako koła ratunkowego (Rys. 3.15).

Rys.: Ratowanie tonącego w odwoju: kajak na linie
\includegraphics[width=.75\hsize ]{o2.eps}

Zalety: bez ryzyka dla ratującego.
Wady: przygotowanie trwa dłużej, także wymaga reakcji tonącego.
Rady
  • Powyżej progu woda jest zwykle spokojna. Kajak może być tam wypchnięty na środek rzeki (uwaga! należy starać się nie trafić ratowanego łodzią).
  • Przy wielu progach budowana jest kładka służąca do ratowania tonących.
3. Podpłynięcie do tonącego kajakiem z dołu rzeki (Rys. 3.16). Ten sposób powinien być stosowany tylko przy szerokości odwoju nie większej niż dwa metry.

Rys.: Ratowanie tonącego w odwoju: podpłynięcie kajakiem
\includegraphics[width=.55\hsize ]{o3.eps}

Zalety: szybkie.
Wady: poważne ryzyko dla ratującego.

4. Oczekiwanie na tonącego w kajaku, poniżej progu, przechwycenie go poniżej odwoju (Rys. 3.17).

Rys.: Ratowanie tonącego w odwoju: oczekiwanie poniżej odwoju
\includegraphics[width=.55\hsize ]{o4.eps}

Następnie postępuje się tak, jak przy ratowaniu kajakarza po kabinie w nurcie rzeki. Jeżeli ofiara jest nieprzytomna, używamy patentu holowniczego, przytomnemu podajemy dziób lub rufę kajaka.
Zalety: małe ryzyko dla ratującego.
Wady: słabe szanse ratunku przy silnym odwoju.

Jeżeli grupa liczy trzy lub więcej osób, to dochodzą jeszcze cztery możliwości.

5. Podpłynięcie łańcuchem łodzi. Ratujący podaje tonącemu dziób kajaka, trzymając się jednocześnie dziobu łodzi drugiego ratownika, który nie wpływa w odwój (Rys. 3.18).

Rys.: Ratowanie tonącego w odwoju: łańcuch łodzi
\includegraphics[width=.75\hsize ]{o5.eps}

Zalety: szybkie i skuteczne, umożliwia pokonanie odwojów o szerokości 2-3 metry. Niewielkie ryzyko.
Wady: co najmniej 2 kajaki muszą znajdować się poniżej progu. Ratujący ma ograniczoną swobodę manewru, gdyż musi się trzymać jedną ręką łodzi partnera. W zasadzie wymaga reakcji ratowanego, Można jednak wyobrazić sobie sytuację, w której ratujący wpływa w odwój, chwyta (nieprzytomnego) tonącego (patentem lub po prostu wpół) i zostaje wyciągnięty przez partnera.

Rys.: Ratowanie tonącego w odwoju: łańcuch łodzi z zastosowaniem patentów
\includegraphics[width=.75\hsize ]{o6.eps}

Rady
  • Wygodnie jest, gdy ratujący wyposażeni są w patenty -- kajak ratującego połączony jest wtedy z kajakiem partnera przy pomocy patentu (Rys. 3.19: patent partnera przypięty jest do uchwytu na rufie kajaka ratującego). Ratujący ma większą swobodę ruchów. Wadą jest to, że nie na on możliwości odczepienia się od kajaka partnera.
6. Łańcuch człowiek-lina-kajak. Ratujący podpływa do tonącego kajakiem uwiązanym na linie, którą trzyma partner stojący na brzegu (Rys. 3.20).

Rys.: Ratowanie tonącego w odwoju: człowiek-lina-kajak
\includegraphics[width=.75\hsize ]{o7.eps}

Zalety: bez ryzyka dla ratującego.
Wady: przygotowanie trwa dłużej. W zasadzie wymaga reakcji ratowanego.

7. Łańcuch człowiek-lina-człowiek. Najczęściej określany jako człowiek-żaba: uwiązany na linie ratownik podpływa do tonącego (Rys. 3.21). Partner stojący na brzegu asekuruje ratującego.

Rys.: Ratowanie tonącego w odwoju: człowiek-żaba
\includegraphics[width=.75\hsize ]{o8.eps}

Zalety: skuteczne także wtedy, gdy ofiara jest nieprzytomna, dość szybkie.
Wady: wymaga dużego poświęcenia od ratującego, poważne ryzyko zaplątania się w linę. Słaba orientacja ratującego.
8. Rozpięcie liny w poprzek rzeki (Rys. 3.22).

Rys.: Ratowanie tonącego w odwoju: lina w poprzek rzeki
\includegraphics[width=.75\hsize ]{o9.eps}

Zalety: tonący automatycznie wpada w linę, brak ryzyka.
Wady: długi czas przygotowania. Wymaga reakcji ofiary.
Rady
  • Jeśli rzeka jest wąska, linę można przerzucić. Przy dużej szerokości rzeki linę należy przeciągnąć przy pomocy kajaka -- osoba stojąca na brzegu powinna trzymać linę możliwie wysoko, aby ułatwić partnerowi promowanie. Przy dwóch połączonych rzutkach można osiągnąć rozpiętość około 30 m.


next up previous
Next: Zaklinowania Up: Spłynięcie Previous: Wywrotka i kabina

2000-03-13